Wat vier je precies op de eerste verjaardag van je kind?

Ik heb een kind moeten baren om het concept cake smash te begrijpen.

Vroeger vond ik dat totaal oninteressant: een baby in zijn ondergoed laten badderen in een geplette taart om tegelijk zonder handen de restjes op te eten. Een koddige aangelegenheid waarmee de eerste verjaardag van een kind al eens gevierd wordt. Een sugar rush, of het is niet gebeurd. En dat terwijl de ouders met gepaste trotsheid
staan toe te kijken en het boeltje fotograferen. Pas toen mijn eerstgeborene één jaar werd, wist ik wat al die ouders tot zulke waanzin drijft: alles wat je eigen kind doet, is blijkbaar aandoenlijk. OF HET NU ROLT IN CRÈME AU BEURRE OF IN ZIJN EIGEN KAK. Ik heb zelfs al foto’s genomen van dat laatste, wie ben ik dan om te oordelen over dat eerste?
      Toen mijn dochter één jaar werd, lagen plots alle opties open. Van de ene dag op de andere ging ik online op zoek naar een mooie ballonslinger in pastelkleuren. En een opblaasbare ‘1’. En vlagjes. Ik zocht ook naar recepten voor een taart. En een tof kaarsje om daarop te zetten. En toen ik voor bijna tweehonderd euro aan feestartikelen verzameld had in mijn winkelkarretje, besefte ik dat ik mezelf voor de gek aan het houden was.
      Ik was helemaal geen verjaardagsfeestje voor mijn dochter aan het regelen. Ik was een verjaardagsfeestje voor mezelf aan het regelen. Zij had namelijk totaal geen benul van tijd of ruimte en was niet zindelijk. Het leek me sterk dat uitgerekend zij zich bewust zou zijn van het feit dat ze gevierd moest worden. Ik daarentegen hield haar al een jaar in leven. Je kan dat een gelukkig toeval noemen óf hard werk. Hoe dan ook was ze al bijna een jaar gelukt.
      De verjaardag van je kind is zo vooral een feest voor jezelf, als één van de makers en primaire zorgverleners.
      Je viert een jaar waarin je misschien niet helemaal jezelf was en je dat tegelijk meer dan ooit wel was. Je viert een jaar waarin je partner de vader van je kind en jij de moeder van het zijne werd. Je viert een jaar waarin je die baby hopelijk niet hebt laten vallen. Of toch niet meer dan die ene obligate keer waaraan de baby niets heeft
overgehouden. Je viert jezelf en je gelukt geluk. En misschien overweeg je zelf zo’n cake smash en kan je niet wachten om in je ondergoed te rollen en te badderen in een geplette taart om tegelijk zonder handen de restjes op te eten.


Deze en andere Frequently Asked Questions over het moederschap beantwoord door Nele Reymen


FAQ: het moederschap

Is Google de g-plek van elke zwangere vrouw? Welke kleuren kan de roze wolk hebben? Zijn baby’s emo-eters? Kan je onderhandelen met een kleuter? Doen andere moeders ook maar wat? Wat is de ultieme vorm van zelfzorg? Hoe verlopen de tropenjaren? En is één kind plus één kind gelijk aan twee kinderen?

Deze en andere Frequently Asked Questions over het moederschap worden in dit boek beantwoord door Nele Reymen. Of net niet. Ze is moeder van twee dochters en deelt in Flair al jaren haar ervaringen en onkunde over dat moederschap, vanaf de conceptie tot de kleuterklas. Met humor én diepgang schetst ze een heerlijk eerlijk beeld, van dubbele kraamverbanden over een zalige en een zeer moeilijke postpartumperiode tot niet zo mild ouderschap. Daarbij geeft ze andere moeders wat zo nodig is: herkenning en erkenning.

Want net zoals alle moeders heeft ook zij vragen.
Zo veel dat ze soms denkt: F*CK het moederschap!

(Sorry kindjes, mama bedoelt ‘FAQ’.)

Een heerlijk eerlijke trip door de hoogtes en laagtes van het moederschap.