Joost van Driel (1976)
was als onderzoeker en docent werkzaam aan verschillende Nederlandse universiteiten. Hij publiceerde onder andere artikelen over literatuurgeschiedenis in De Groene Amsterdammer. Over middeleeuwse literatuur schreef hij de boeken Prikkeling der zinnen en Meesters van het woord.
Zijn bejubelde romandebuut In het museum kreeg de Accolade Beste Zeeuwse Debuut 2017 en werd genomineerd voor de ANV-debutantenprijs. In 2018 schreef hij Jaren van de tijger, dat zich afspeelt in de wereld van de vechtkunst. Zijn derde roman Het bordeel aan het einde van de straat verscheen in 2021.
BOEKEN
(2021)
(2018)
(2017)
Over Het bordeel aan het einde van de straat:
'Joost van Driel heeft het weer eens geflikt, met een draai aan de kroon spant de auteur een veer op die haar kracht gelijkmatig overbrengt op een geheel van in elkaar hakende tandwieltjes.'
★★★★
Max Temmerman, De Standaard
'Heerlijk, die tuttige sfeer uit verloren jaren. Joost van Driel, wiens debuutroman In het museum in 2017 werd genomineerd voor de ANV-debutantenprijs, maakt van Het bordeel aan het einde van de straat met zijn tragikomische observaties een boeiende schets van een bekrompen dorpsleven.'
★★★
Eline Verburg, Telegraaf
'Mooi geschilderde personages die je raken in fraai gestileerde zinnen. En steeds een licht humoristische ondertoon. Mededogen ook wel.'
Jan van Damme, PZC
'Het boek deed me al heel snel denken aan de films van Wes Anderson. […] Het doet aan als een modern sprookje of als een western.'
'Het boek leest zeer vlot […] je bent eigenlijk constant nieuwsgierig wat er verder gaat gebeuren.'
'Opnieuw slaagt van Driel erin een volstrekt origineel, meeslepend en filmisch verhaal te vertellen, waarin net als bij ‘In het museum’ een ontwapenend jongetje wordt opgevoerd vanuit wiens perspectief het verhaal wordt verteld.'
Margreet, Boekhandel 't Spui
'Met Het bordeel aan het einde van de straat heeft Joost van Driel (1976) een knap geschreven, vlot leesbare, geestige roman over de vriendschap tussen vader en zoon en het verlangen naar erkenning en liefde afgeleverd.'
Stefaan Pennynck, Kunsttijdschrift Vlaanderen
Over Jaren van de tijger:
'Van Driel schrijft helder, snijdt impliciet meer universele thema’s aan en brengt zo toch een zekere gelaagdheid aan. Jaren van de tijger gaat ook over onoverbrugbare maatschappelijke verschillen, de verheerlijking van geweld, het vermeende zoeken naar vrijheid, maar dan wel onder leiding van een totalitaire leider en de uiteindelijke chaos als zo’n leider wegvalt.'
'Jaren van de tijger is een bijzonder boeiend en vlot verteld verhaal dat onder de huid kruipt.' -
'Joost van Driel vertelt een verhaal waar veel mensen zich iets bij in zullen kunnen denken.'
'De verschillende betekenislagen en een mooie schrijfstijl maken het in ieder geval tot een rijk en vlot te lezen boek!'
★★★
Over In het museum:
'Een ingetogen debuut over het onvermogen om de realiteit te laten kijken op onze dromen. Met een even mooi als verdrietig slotakkoord.'
★★★★
Elsevier
'Met dit hartverscheurende debuutverhaal toont neerlandicus Joost van Driel zich een groot stilist.' Boekenweekbijlage
‘Van Driel trekt je meteen het verhaal in. Het verhaal heeft mooie wendingen.’
NRC
'Een bijzonder, teder en geheimzinnig boek over twee ongelukkige volwassenen en een eenzaam kind dat een schuilplaats zoekt in zijn fantasie.' -Mijn Boekenkast
'Die bevredigende twist doet in al zijn genialiteit en wreedheid denken aan de eindes van enkele van de kinderboeken van Roald Dahl.'
★★★★
Leeuwarder Courant/Dagblad van het Noorden
'Joost Van Driel schreef een vermakelijk, soms bizar verhaal over een kind dat aan de grillen van zijn ouders is overgeleverd en geen andere keuze ziet dan te verdwijnen in zijn eigen obsessie voor dinosauriërs.'
★★★ -
GvA
‘Een debuutroman van formaat’, ‘een schitterend magisch-realistisch slot.’, ‘in buitengewoon mooie taal geschreven’ en ‘Dit boek tussendoor even wegleggen lukt moeilijk, maar de zeer fraaie omslag maakt in dat geval het leesgemis goed.’
Bilbion
'Joost van Driel leidt de lezer in een fijnzinnig uitgesponnen verhaal, met mooie, beklijvende zinnen, naar een onverwacht en surrealistisch einde.'