Lied van Raf Walschaerts over Drijven

Op donderdag 29 september stelden Myrthe van Velden en Lander Severins Drijven voor in De Studio in Antwerpen. Raf Walschaerts (Kommil Foo) bracht een lofzang op de debuutroman van cabaretduo Grof Geschud. Lees hier zijn geniale liedtekst.


© Karolina Maruszak

Mijn vrouw neemt me mee, dit moet ik zien, zegt ze, echt waar! lk denk:
oké, ik doe het voor haar.
lk hoop dat je het goed vindt, zegt ze en ik lach: we zijn samen schat,
jij en ik, het is nu al een mooie dag
Stoel acht en tien, rij één, ik leg mijn hand op haar been
sssht.. zeg ze... het begint zo meteen...

 

Het doek gaat open, ik zie een... oude vrouw. lk bedoel, eigenlijk is ze jong,
maar - en dit is bizar - ze spéélt een vrouw van tachtig. Kwetsbaar, teer
maar toch nog krachtig. Terwijl... ze is zelf maar
21, snap je. Da's eigenlijk wel sterk. Dat vinnik machtig. Haar man, enfin
haar partner, hoop en al tweeëntwintig speelt zesentachtig! Stijf en stram,
terwijl je ziet: eigenlijk is hij lenig, meer eerder katachtig.
Mijn liefste fluistert: en? lk zeg: prachtig. lk vinnut prachtig!
Ze zegt ik ben benieuwd wat...

 

lk zeg sssht... kijken! lk weet nu even van geen wijken, op het puntje
van mijn stoel. De jonge man, enfin je weet wie ik bedoel, de oude
dus, gaat sterven. Maar het is FAKE! Hij doet dat louter en alleen
voor haar. Wat een opoffering, wat een gebaar. Hij doet alsof hij gaat
sterven alleen maar om te kijken hoe zij reageert. Kun je dat geloven.
Da's volgens mij echte liefde, wàt men ook beweert. Dus opdat zij
zou huilen en roepen o schat mijn liefde is groot'... maakt hij zichzelf
midden op scène bijna dood. Tsjonge tsjonge... dat kun je toch niet
bedenken? Enkel voor de liefde bijna je eigen leven wegschenken.

 

Shht.. schat, kalm, zegt mijn liefste... het is toneel, hij gaat niet echt
dood, het betekent allemaal niet zoveel. lk kijk haar aan,
lijkbleek, helemaal van streek, tranen op de wangen, het wordt
me bijna te veel , Toneel? Ja zegt zij. lk zeg: dan zijn ze goed!
Ja zegt zij.

 

lk vraag: hoe heten ze? lk wil het weten Ze zegt:
Grof Geschud. Nooit meer vergeten!
lk zag de spirit en de vreugde van de jonge ond De
branie en de twijfel van de grote mond
lk zag het hart dat spreekt
Dat zich almaar meer in stukken breekt lk
zag het wonder van de poëzie
1 + 1 is 3

En nu hebben ze dus een boek! Een prachtig, diep doorleefd boek. Ze
gaan in dat boek op zoek naar de kern, de essentie van hun voorbije
relatie. Klinkt wat saai, lk weet het, maar geloof me: het is een
wonderlijke creatie. Spannend jongen! En geil. Dat laatste vanwege
de suggestie. Geen plat gerampetamp of gevogel, dat is in geen geval
de kwestie...ik herhaal: het gaat om de suggestie. Je maakt als lezer je
eigen hete, stomende scène in je hoofd, je ziet ze als het ware voor je
ogen rollebollen en pezen, zonder dat letterlijk te lezen. Sterk! Sterk
werk!

 

lk ben fan, ik meen het echt. Als ze die Nobelprijs literatuur niet
winnen vind ik het nu al onterecht. Hoe goed de andere schrijvers
ook zijn.

 

lk zeg dit zonder pretentie: een fan is een fan en een fan haat
de concurrentie. Awoe voor de andere schrijvers. Oké, ze schrijven wel
vlot, boekje hier, columnpje daar, meninkje klaar. Het probleem is:
ze hebben geen talent! Dat heeft god de vader (het universum) ooit
allemaal aan Grof Geschud toegekend!
Grof geschud! Grof geschud! Jullie zijn fantastisch en alle anderen
zijn kut! lk lees, ik lijm, ik drijf, ik broed. Koop het mensen. Het is zo
goed.

 

lk las het leven en de vreugde van de jonge hond De
branie en de twijfel van de grote mond lk las het
hart dat spreekt
Dat zich almaar meer in stukken breekt

 

lk las het wonder van de poëzie
lk las vooral dat 1 + 1 is 3.

 

Raf Walschaerts, 29 september 2022


Boekvoorstelling Drijven

Op donderdag 29 september stelden Myrthe van Velden en Lander Severins Drijven voor in De Studio in Antwerpen. Uitgever Rudy Vanschoonbeek introduceerde het boek, Raf Walschaerts (Kommil Foo) bracht een lofzang en de auteurs zongen, vertelden en lazen voor.

© Karolina Maruszak


Drijven

In de luchthaven wacht een man met een kartonnen bord en een roos verwachtingsvol zijn grote liefde op na zes weken van haar gescheiden te zijn. In een oogopslag ziet hij dat haar eerdere afwijzing definitief is. Het nog maar net autonoom geworden hart van de vrouw breekt als ze ziet hoeveel pijn de man heeft, waarna ze besluit nog 732 dagen bij hem te blijven met scherven in haar borst.

Drijven is een realistisch relaas van twee theatermakers aan het begin van hun carrière wier relatie op de klippen loopt. Een pakkend en bezielend verhaal, gebaseerd op het parcours van de schrijvers zelf, over het onvermogen om vast te houden en de angst om los te laten, en bovenal over halsstarrig willen blijven proberen. Een ultieme poging zich te bevrijden van de verpletterende angst om alleen te zijn. Tussen feit en fictie gaan ze op zoek naar houvast. 

Myrthe van Velden & Lander Severins

De Nederlandse Myrthe van Velden (1996) en Belg Lander Severins (1996) vormen samen het cabaretduo Grof Geschud. Met hun debuutvoorstelling Lijmen werden ze genomineerd voor de Neerlands Hoop ’20-’21, voor jong talent met een groot toekomstperspectief. De daaropvolgende voorstelling Broeden mocht eveneens rekenen op lof van pers en publiek. Drijven is het romandebuut van dit schrijversduo.