Stefaan De Ruyck (1957)

Stefaan De Ruyck vertelt openhartig over zijn carrière in de podiumkunsten, de cultuurpolitiek en het kunstonderwijs. Als zakelijk leider van Blauwe Maandag Compagnie, medeoprichter van Het Toneelhuis, kabinetschef cultuur van Vlaams Minister Bert Anciaux, algemeen directeur van Kunstencentrum Vooruit en Hoofd van het Koninklijk Conservatorium Antwerpen zat hij vijfendertig jaar mee op de eerste rij en speelde hij een belangrijke maar bewust discrete rol in het cultuurbeleid van dit land.

Even openhartig vertelt hij over zijn zoektocht naar een filosofisch houvast, over zijn initiële kwetsbaarheid, zijn coming of age en het geruststellend quiëtisme van de Stoïcijnen.

Korte, soms hilarische anekdotes, die hij shortcuts noemt en een playlist met spannende muziek maken het boek volledig.

De auteur richt zich in Brieven aan mijn zoon tot zijn twintigjarige zoon Jim en bij uitbreiding tot diens generatiegenoten.