Hees

Een ballade voor koningin Paola. Een banvloek over Brussel. Een remake van Doornroosje. In Hees werkt de auteur zijn mateloze verwondering uit over het
wonder mooie en het spuuglelijke. De uit gepuurde, precieze stijl vormt, wedijverend met de inhoud, de rode draad door de gedichten. Zijn taal herinnert aan Paul Snoek en Hugues C. Pernath en probeert `het zachtst mogelijke zwijgen op te tekenen.

Hel en harnas
hamer, klater en kadaver.
Zij, met een kleed van netels
in haar bevroren bloei zij zaait
stenen.
In de winter woekert
haar wereld.