De zeventienjarige Maysa Ahidar uit Brussel was zo geraakt toen ze Straatkat las, dat ze tijdens de boekvoorstelling haar ervaringen wilde delen. Als dochter van een Belgisch-Marokkaanse vader en een Vlaamse moeder herkende ze zich volledig in Yasmina's verhaal. Hier lees je Maysa's mooie woorden.
Ik lees al jaren heel veel boeken, voor school en voor mijn plezier, fictie, non-fictie, drama’s, romcoms… maar nog nooit heeft een boek me zo hard geraakt als toen ik Straatkat voor de eerste keer las. Ik zag mezelf meteen in Yasmina, een jong Belgisch-Marokkaans meisje dat haar plaats zoekt in de wereld.
Vandaag de dag worstel ik nog steeds met vooroordelen, zowel langs Belgische als Marokkaanse kant. Zo kwam een leerkracht de eerste schooldag op de middelbare school naar mij toe en verklaarde “dat mijn Nederlands wel zeer goed was en dat ik zeker veel boeken had gelezen deze vakantie.” Zelfs in het ziekenhuis word ik direct in vraag gesteld, de dokter werpt me een blik toe en het eerste wat hij me vraagt is: “Spreek jij wel Nederlands?”
Maar dan ben ik ook weer niet Marokkaans genoeg voor mijn Marokkaanse vrienden. Omdat ik niet zo traditioneel ben en geen Berbers kan. Ze dopen me al lachend ‘le Flamand’, de witte Marokkaan, de buitenstaander. Zoals Yasmina het zo mooi zegt in het boek ben ik een vliegtuig dat boven de luchthaven blijft cirkelen en nergens toestemming heeft om te landen, niet in Marokko en niet in België. Om de gevoelens waar ik al heel mijn leven alleen mee zit op zo een prachtige manier te beschrijven, zien dat ik niet alleen ben in deze ervaringen, dat had een gigantische impact op mij.
Het is gewoon geweldig om gerepresenteerd te worden. Ik herken mijn Marokkaanse papa in Yasmina’s gastvrije vader en de vrije geest van mijn mama in haar moeder. Ik verloor ook mijn oma aan kanker en herken het leed van Yasmina omdat ik mijn eigen moeder hierdoor heb zien gaan. De manier waarop Yasmina haar rouwproces beschrijft was zo ongefilterd en echt. De lelijke kanten, alsook de mooie herinneringen die als zonnestralen het woud van verdriet penetreren. Je boek raakte me in mijn hart en zal ik altijd met me meedragen.
Als tiener van gemengde afkomst die opgroeit in Brussel sta ik vaak in tweestrijd, tussen traditionele waarden en mezelf zijn. Yasmina’s boek heeft me geleerd dat ik niet moet kiezen tussen de twee, maar dat ik mijn eigen pad kan inslaan. Net als Yasmina ben ik een straatkat, en daar ben ik trots op.
De zeventienjarige Maysa Ahidar uit Brussel was zo geraakt toen ze Straatkat las, dat ze tijdens de boekvoorstelling haar ervaringen wilde delen. Als dochter van een Belgisch-Marokkaanse vader en een Vlaamse moeder herkende ze zich volledig in Yasmina's verhaal. Hier lees je Maysa's mooie woorden.
Tijdens de boeiende avond over Straatkat vertelde uitgever Marie-Lynn Herpoel, die het boek als eerste las, over het ontstaan van het boek en de fijne samenwerking met Yasmina El Messaoudi. Hieronder vind je haar welkomstwoord.
Op donderdag 24 maart stelde Yasmina El Messaoudi haar boek Straatkat voor in boekhandel De Zondvloed in Mechelen. Uitgever Marie-Lynn Herpoel, die het boek als eerste las, zorgde voor een inleiding. Xavier Taveirne las namens Leo Peeters, ere-burgemeester van Kapelle-op-den-Bos, voor over Yasmina's geboortedorp en sprak daarna met auteur Yasmina El Messaoudi en Fatma Taspinar over opgroeien tussen twee culturen en de eenzaamheid die daarmee gepaard gaat. Ten laatste deelde 17-jarige Brusselse straatkat Maysa Ahidar haar ervaring met het boek. Voor haar was het verhaal van Straatkat erg herkenbaar. Wannes en Steve verzorgden de muziek.
