Als je iemand anders kinderwagens ziet inklappen en de bijbehorende uitleg krijgt, lijkt het allemaal zo eenvoudig.
JE MOET GEWOON HIERAAN TREKKEN, DAAROP DUWEN, DAT TEGENHOUDEN TERWIJL JE DAARAAN DRAAIT EN ALS DIT DAN KLIKT, KLAPT DE KINDERWAGEN IN ELKAAR. Het enige wat je dan nog moet doen, is de boel in de kofferbak zwieren en vertrekken. Makkelijk!
Ik probeerde het en drie pogingen en een half uur later stond ik terug in mijn woonkamer met een huilende baby en de handleiding van de kinderwagen. Op de tekeningen in die handleiding zag alles er even eenvoudig uit als mijn vriend het had doen lijken. Op de tekeningen lacht ook iedereen met zo’n blik van ‘kijk, dit is hoe je al
glimlachend een kinderwagen in elkaar klapt’. Alsof het niet alleen gemakkelijk, maar ook het leukste is wat je kan doen als je baby eindelijk even slaapt. Niets tijd voor jezelf! Vergeet zelf dutten! Poets je tanden maar binnen drie jaar! Een kinderwagen in elkaar klappen, dat moet je doen zodra het kan.
Maar zelfs met die handleiding stond ik daar met mijn tong tussen mijn tanden wat met die kinderwagen te klooien. Om vervolgens achteruit te rollen wanneer ik die kinderwagen vooruit duwde. Het deed me denken aan de tekeningen in de folders over de bevalling. Daar lachte ook iedereen toen er geduwd moest worden. Ik had
moeten weten dat niet alles wat er gemakkelijk uitziet ook gemakkelijk is. En dat een glimlach niet altijd vertrouwen biedt, maar een afleidingsmanoeuvre is om de miserie te vergeten.
Uiteindelijk heb ik de inklapstrijd met de kinderwagen opgegeven. Ik heb me verontschuldigd bij mijn kind omdat zij vast ook heel erg uitkeek naar het uitje met de auto en we zijn vervolgens een wandeling gaan maken met de draagzak. Van de woonkamer naar de keuken. Met de baby in mijn ene en de draagzak in de andere hand, want ook dat was geen groot succes.
Uiteindelijk hebben we een andere kinderwagen gekocht. Een die compacter was, in vergevorderde gemonteerde staat werd geleverd en die ik werkelijk met slechts twee bewegingen zou kunnen in- en uitklappen. Op de tekeningetjes in de handleiding werd niet gelachen.
Ik kan je daarom adviseren om een kinderwagen te kopen met een handleiding waarin op de tekeningetjes niet gelachen wordt. Dat biedt pas vertrouwen.
Deze en andere Frequently Asked Questions over het moederschap beantwoord door Nele Reymen
Is Google de g-plek van elke zwangere vrouw?
Google is zonder twijfel de plek met alle antwoorden, behalve dan op die ene vraag die vaak gesteld wordt aan zwangere vrouwen: hoe voel je je?
Wat vier je precies op de eerste verjaardag van je kind?
Ik heb een kind moeten baren om het concept cake smash te begrijpen.
Is de val van de roze wolk pijnlijk?
De val van de roze wolk is een vrije val. Zonder winddichte kledij, zonder gek brilletje dat moet voorkomen dat je oogbollen uit je oogkassen waaien, en vooral: zonder vangnet.
-
FAQ: het moederschap € 22,50
FAQ: het moederschap
Is Google de g-plek van elke zwangere vrouw? Welke kleuren kan de roze wolk hebben? Zijn baby’s emo-eters? Kan je onderhandelen met een kleuter? Doen andere moeders ook maar wat? Wat is de ultieme vorm van zelfzorg? Hoe verlopen de tropenjaren? En is één kind plus één kind gelijk aan twee kinderen?
Deze en andere Frequently Asked Questions over het moederschap worden in dit boek beantwoord door Nele Reymen. Of net niet. Ze is moeder van twee dochters en deelt in Flair al jaren haar ervaringen en onkunde over dat moederschap, vanaf de conceptie tot de kleuterklas. Met humor én diepgang schetst ze een heerlijk eerlijk beeld, van dubbele kraamverbanden over een zalige en een zeer moeilijke postpartumperiode tot niet zo mild ouderschap. Daarbij geeft ze andere moeders wat zo nodig is: herkenning en erkenning.
Want net zoals alle moeders heeft ook zij vragen.
Zo veel dat ze soms denkt: F*CK het moederschap!
(Sorry kindjes, mama bedoelt ‘FAQ’.)
Een heerlijk eerlijke trip door de hoogtes en laagtes van het moederschap.