Erik Vlaminck (1954)
is één van de belangrijkste Vlaamse schrijvers van het ogenblik. Zijn roman Brandlucht werd juichend ontvangen, stond op de longlist van de Libris- en de AKO-literatuurprijs en verscheen intussen in Engelse vertaling. Als theatermaker creëerde hij diverse succesvolle stukken, waarvan De Wattman zijn meest recente is. Zijn roman De zwarte brug werd genomineerd voor de 12e Cutting awards en werd Boek van de maand bij De Wereld Draait Door.
In mei 2018 verscheen Trots, een uniek fotoboek waarin fotograaf Philippe Swiggers het ware gelaat toont van de sociaal werker en de, meestal kwetsbare, mensen waarmee hij werkt. Erik Vlaminck schreef emotievolle teksten en Bert Lambeir zorgde voor duiding.
De Brieven van Dikke Freddy maken nu 25 jaar ophef en de beste zijn in 2018 gebundeld in Dikke Freddy in het zilver.
In maart 2019 verscheen Vlamincks nieuwste roman Een berg mens onder witte lakens geschreven in de taal die hem eigen is: een Vlaams volksidioom waarin burleske humor ernst omkadert. In 2019 schreef Vlaminck bovendien samen met Jos Geysels het vlammende pamflet Uit woede en onbegrip over de schande van armoede in Vlaanderen.
In de zomer van 2021 verscheen boeren op papier en op de planken. boeren zal op tientallen plaatsen gespeeld worden, telkens in schuren of stallen. Daar waar boeren boeren. En leven.
Erik Vlaminck is lid van de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde en is voorzitter van PEN Vlaanderen.
In het najaar van 2022 verscheen Ten derden male. Omdat armoede onwenselijk en onmenselijk is, een dringende oproep om rekening te houden met mensen die in armoede leven, dat hij samen met Jos Geysels schreef.