In Oude, koude nachten schrijft Patrick Conrad in 100 gedichten zijn memoires. Hieronder vind je de eerste drie gedichten.

Créer n’est pas un jeu quelque peu frivole.
Le créateur s’est engagé dans une aventure effrayante
qui est d’assumer soi-même jusqu’au bout
les périls risqués par ses créatures.
Jean Genet
(Journal du voleur)
I
Een kind
I/1
Droefheid heeft de kleur van de blik
die we werpen op een onderworpen wereld
waar opnieuw het wildemanskruid woekert
aan het einde van het zoute strand.
Kom in het water,
geniet van het geklater
en laat voor later
de dood en haar schrikwekkend geschater.
Sla mijn weg in,
kruip in mijn huid,
leg je neer in mijn tochtig theater
en slaap zacht in het haar van de nacht.
Kijk door mijn ogen,
dans door mijn dromen,
droom dat ik dans
en dans met me mee tot in zee.
Roep mijn naam,
raak me aan!
Neem me voor wat ik ben!
Neem me bij de hand
en schrijf nu ik mij nog herken
mijn naam naast de jouwe neer in het zand.
I/2
Omdat ik in de nabijheid van de nacht,
geboren ben in een kale kamer
aan de rand van een platgebrande stad,
ver van de zure draslanden
waar welig bergkervel en wolfsklauw bloeien.
Omdat door mijn aders vanaf het eerste uur
de weelde van monumentale moeders vloeide
als het goud van onvermijdelijke herfsten
en in de verre verte de klank van een hobo weerklonk.
Omdat we nooit goden tekort kwamen:
ze bespiedden ons door het oog van de synagoge,
door de barsten in hun tempels
of door een stralende driehoek
om te zien wie vloekte en wie niet.
Omdat het thuis aan melancholie
noch aan chocolade ontbrak en toen
in de gelukkige straten van Hoboken de fanfare speelde.
I/3
Het was een tijd waarin de winters
gehoorzaamden aan de trage wetten
van vorst en hagel
en zich neerlegden bij het barre bewind
van noordelijke dreigementen en de wind.
Koude heerste over oude heesters
in het gure park dat stijf stond van de rijm.
Voor het donkerde keek ik verrukt als naar schoonschrift
naar de sierlijke krassen van mijn schaatsen in het ijs.
Onze woorden werden wolken
die vluchtig door de vrieslucht zweefden.
Wij ademden zwaar en zichtbaar
als vee in de vroege, verkleumde avond.
Meer leesfragmenten
Leesfragment: Schrikkeljaar - Anka Hashin
In Schrikkeljaar spelen verhalen over gewiekste scharrelaars en grootmoedige schepsels zich af in een nagenoeg surrealistisch universum waarin mens en dier centraal staan. Hun bestaan lijkt ongrijpbaar en dubbelzinnig, soms absurdistisch, soms heel reëel. Lees hier de eerste verhalen uit Schrikkeljaar van Anka Hashin.
Leesfragment: Verloren - Ingrid Vander Veken
Voor Liesje Andriesse en haar zoontje eindigt een vier jaar durende vlucht voor het nazi-geweld in Auschwitz. Als Ingrid Vander Veken haar nagelaten oorlogsbrieven in handen krijgt, weet ze: dit verhaal moet worden verteld. Lees hier een fragment uit Verloren.
Leesfragment: Koude Oorlogsbuit - Charles Ducal
Charles Ducal werpt in Koude Oorlogsbuit een kritische blik op het begrip ‘totalitarisme’. Onder die vlag worden communisme en nazisme doorgaans gelijkgeschakeld als twee even verfoeilijke extremen. Die overtuiging is in de loop der jaren rotsvast gaan staan. Maar archieven storen zich niet aan overtuigingen, ook niet als die onwrikbaar lijken. De auteur confronteert een aantal bestsellers over het Stalintijdperk, en in het bijzonder de visie van Hannah Arendt over dit onderwerp, met wat archiefstudie de laatste decennia aan het licht heeft gebracht. En dat is behoorlijk verrassend. Zoals u zal merken.
Leesfragment: Iconen - Erik Vlaminck
Iconen geeft een ontluisterende inkijk in de gang van zaken in een psychiatrisch centrum in het Vlaanderen van de jaren zeventig. De roman toont een kluwen van machtsmisbruik en van onmenselijke bejegening. Amper vijftig jaar later dreigen de vergeetputten van toen vergeten te worden. Lees hier de eerste hoofdstukken uit de nieuwe roman van Erik Vlaminck.
Leesfragment: Met de helm geboren - Dominique Deruddere
In Met de helm geboren. Memoires van een filmmaker vertelt Dominique Deruddere met een smeuïge en onnavolgbare vaart hoe hij opgroeide in de woelige jaren zestig en hoe hij aan de slag gaat met scenario’s, camera’s, castings en uiteindelijk de productie van de verhalen die hij wil brengen. Lees hier een fragment.
Leesfragment: Kwaad bloed - Tine Bergen
Leuven, donderdagavond. Zeven studenten zitten opgesloten in de gemeenschappelijke keuken van hun kot. Zes leven. De zevende, Vinz, is dood. Zijn beste vriend Serge heeft gezworen dat iedereen pas naar buiten mag als de moordenaar zichzelf bekend heeft gemaakt.Kwaad bloed, de nieuwe thriller van Tine Bergen, beschrijft een bloedstollende confrontatie in een studentenhuis. Begin hier alvast met lezen.