Leesfragment: Dikke Freddy Forever - Erik Vlaminck

Sommige personages verdienen het eeuwige leven. Dikke Freddy is zo iemand: hij observeert waar het fout loopt in onze samenleving en zet zijn aangeboren gevoel voor sociale rechtvaardigheid om in bevlogen teksten. Lees hier een fragment uit Dikke Freddy forever.


Dikke Freddy Forever
Erik Vlaminck

ISBN: 978 94 6434 208 6
Prijs: €22,50


Een inleiding, omdat het ernst is

 

Het columnpersonage Dikke Freddy dook voor het eerst op in 1993 in het septembernummer van Alert, ‘tijdschrift voor welzijnswerk en sociale politiek’. Intussen is het webplatform Sociaal.net de thuisbasis voor de column, verschijnen de brieven eveneens in de krant De Standaard en zorgen sociale media voor verdere verspreiding.

Toen ik de eerste Brief van Dikke Freddy schreef, had ik net besloten om mijn baan in het professionele welzijnswerk stop te zetten zodat ik me volledig op het schrijven toe kon leggen. Die baan in het welzijnswerk was een verward en verwarrend kluwen dat niet langer te combineren viel met mijn schrijfaspiraties: ik coördineerde een project voor beschut wonen en een arbeidszorgproject en werkte daarnaast deeltijds als straathoekwerker in een van de eerste straathoekwerkprojecten die in Vlaanderen waren opgestart. De doelgroep (lelijke woorden hebben altijd bestaan) van dat straathoekwerkproject bestond in hoofdzaak uit dakloze mannen die overleefden in de Antwerpse binnenstad. Zij hebben mij verteld dat geen enkel kind ervan droomt of hoopt later dakloos te worden. Zij hebben mij duidelijk gemaakt dat onze samenleving meedogenloos is voor wie niet meekan. Zij hebben mij geleerd dat armoe een onrecht is. Maar ze hebben me ook meer dan eens hartelijk doen lachen met de galgenhumor die gedeeld wordt in groepen waar uitzichtloosheid gemeengoed is.

Toen de redactie van Alert me vroeg om een column te schrijven over dakloosheid had ik aan inspiratie geen gebrek; de dappere mannen van mijn doelgroep stonden model. De format werd snel wat hij nog altijd is: een laconieke brief aan iemand met macht, een bloedserieuze klacht of aanklacht die in een – quasi ambtelijk – schrijven met een grote strik wordt verpakt in humor en sarcasme. Het was en is blijkbaar een succesformule om een ruim en instemmend lezerspubliek aan te spreken.
  Het was helaas geen succesformule die enig effect had op de groeiende problematiek van armoede en ongelijkheid. In 2023 zijn er meer rijke rijken dan ooit. Tegelijk is er een alsmaar groter wordende groep van mensen die de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen.
  Desondanks blijft de overheid halsstarrig blind voor de noden van de velen die in armoe leven. Terwijl subsidies voor bedrijven en industrie de pan uit swingen blijven uitkeringen aan mensen met problemen te laag om een menswaardig leven te garanderen. Tegelijk drijft een afbouw van toegankelijke dienstverlening velen tot wanhoop. Nochtans hebben onze politici allen met de hand omhoog – en trots voor het oog van camera’s, vrienden en familieleden – plechtig gezworen om de Belgische Grondwet te eerbiedigen.
  Artikel 23 van die Grondwet zegt onomwonden: Iedereen heeft het recht om een menswaardig leven te leiden. Iedereen heeft het recht op arbeid en de vrije keuze van beroepsarbeid, iedereen heeft het recht op sociale zekerheid, gezinsbijslagen, bescherming van de gezondheid en sociale, geneeskundige en juridische bijstand. Iedereen heeft het recht op een behoorlijke huisvesting en op de bescherming van een gezond leefmilieu.
  Blijkbaar zijn het woorden in de wind. Blijkbaar moet Dikke Freddy blijven protesteren. Dikke Freddy forever. Helaas.

 

Erik Vlaminck, oktober 2023


Markante brieven uit de periode
september 2018 – september 2023

 

Aan Bart De Wever, vastbenoemd burgemeester

15 oktober 2018

Geachte heer,

Om aan mijn wettelijke plicht te voldoen heb ik mij zondagochtend ter stemming aangeboden. Het is mij helaas niet gelukt om een bolletje te kleuren. Omdat ik, ten eerste, geen oproepingsbrief bezat (niemand heeft er mij een aangeboden). Omdat ik, ten tweede, geen identiteitskaart kon voorleggen (mijn kaart ligt, vanwege een dispuut over een rekening, als onderpand bij de Aldi). Omdat ik, ten derde, geen adres heb (de voorzitter weigerde te weten dat het adres van het OCMW dan kan worden gebruikt).
  Nochtans was die voorzitter niet onvriendelijk. Ik heb, terwijl hij rondbelde om inlichtingen over mijn dossier te bekomen, mogen plaatsnemen aan zijn tafel en ik heb een tas koffie en twee voortreffelijke koffiekoeken (een ronde suisse en een carré confiture) mogen nuttigen. Tegelijkertijd heeft het passerende volk mij een interessante inkijk in de politiek gegeven.
  Zo zijn er mensen die denken dat u doelbewust vorige week de bal over gesjoemel in de Belgische voetbalcompetitie aan het rollen heeft gebracht omdat uw eigen tegenstanders het spel vuil begonnen te spelen en u liever een paar dagen niet al te veel in de gazet kwam. Sommigen zijn er ook van overtuigd dat uw kameraad Theo Francken in het geniep een elftal opgesloten transmigranten heeft vrijgelaten om plaats vrij te maken voor sjoemelende voetbalmakelaars.
  Naar mijn mening is het echter niet verkeerd om transmigranten een tijdje samen met voetbalmakelaars op te sluiten. Mogelijk kunnen de voetbalmakelaars, in ruil voor enige strafvermindering, de transmigranten voor een goede prijs verkopen aan Engelse voetbalclubs. Op die manier is iedereen gelukkig.
  Ik heb, koffiekoeken nuttigend, ook vernomen dat er direct na de winter opnieuw verkiezingen gehouden worden. De verkiezingsambras zal dus nog niet direct voorbij zijn. Een van de bijzitters zei me dat onze regeringen daarom het volgend half jaar geen beslissingen kunnen nemen. Ik moet dus niet hopen op een verhoging van mijn leefloon tot op het niveau van een bestaansminimum of op een faillissementsregeling voor daklozen en armoelijders.
  Toch zou ik u, bij dezen, willen vragen of u er niet voor kan zorgen dat ik de volgende keer toch kan gaan stemmen. U hoeft daarvoor geen wetten te wijzigen. Ik vernam dat de Antwerpse politie eerstdaags gaat verhuizen. Vermits er op alle verdiepingen toiletten en sanitair zijn, vergt het weinig moeite om van de oude politietoren comfortabele sociale woningen te maken. Het kan mij, en vele anderen, adres en onderdak geven. Ik zal vervolgens niet nalaten om het juiste bolletje kleur te geven.
  Met hoogachting,

 

Aan Bart De Wever, vastbenoemd burgemeester

16 oktober 2018

Geachte heer,

Ik schreef u gisteren reeds met betrekking tot de voor de hand liggende verbouwing van de socialistische politietoren aan de Oudaan tot een complex voor sociale woningen. Naar aanleiding daarvan heb ik een bezoek gebracht aan de bouwwerf naast Berchem Station waar uw nieuwe politietoren gaat verrijzen. Ik was diep onder de indruk van de bodemloze put die u daar laat graven.
  Toen een vrachtwagenchauffeur die beton kwam storten mij van achter zijn opengedraaid raampje vertelde dat het nieuwe politieonderkomen 300 miljoen euro gaat kosten, leek de donkere diepte van de bouwput me nog dreigender. De man wist niet of daar nog btw moest worden bijgeteld, maar dat kan slechts een bijkomstigheid zijn.
  Omdat ik in opdracht van mijn schuldbemiddelaar zo veel mogelijk moet rekenen en vergelijken, doe ik de laatste tijd niets anders.
  Ik begrijp dan ook niet waarom sommigen het schandalig vinden dat uw kameraad Weyts een armzalige 4 miljoen euro subsidie aan de Antwerpse luchthaven geeft. Dat is amper 1,33% van de kostprijs voor de bureaus en schaftlokalen van uw
politiekorps.
  Ik begrijp ook niet waarom er ophef is wanneer uw kameraad Vandeput nieuwe bommenwerpers wil kopen. Zo’n straaljager kost amper 70 miljoen euro. Dat is nog geen kwart van de prijs van de uitvalsbasis van uw dienders.
  Terwijl ik dat allemaal naast uw put stond te overdenken viel mijn oog op de smalle inrit die de bouwvakkers naar de
kelderparking aan het aanleggen waren. Ik neem aan dat uw hoofd deze dagen niet naar het controleren van uw bouwwerven staat, want het zal veel van een mens vergen om rustig gesprekken te voeren met de katholieke en liberale politiekers die u tot vorige zondag het bloed vanonder de nagels hebben gekoeioneerd. Daarom vind ik het mijn burgerplicht om u te informeren dat het fout loopt bij de bouw van uw nieuwe politietoren. De bangelijke en onmisbare pantservoertuigen van uw politiekorps gaan, vanwege een te smalle ingang, nooit in hun parking geraken.
  Uw voorganger, Patrick Janssens, heeft eenzelfde malheur voorgehad met de bouw van zijn justitiepaleis toen bleek dat de dievenwagens er niet konden binnenrijden vanwege te lage garagepoorten. Korte tijd later is hij aan lagerwal geraakt en directeur van een voetbalclub moeten worden en iedereen weet intussen hoe gevaarlijk die stiel is.
  Misschien moet u dus toch eens met een vouwmeter op zak tot aan Berchem Station fietsen en de rijbreedte van de parkinginrit nameten. Tenzij u wil dat ik me verder over de controle van de bouwwerken ontferm. In ruil voor bijvoorbeeld een toptienplaats op de wachtlijst voor de sociale woningen in de oude politietoren wil ik die opdracht met plezier op mij nemen.

  Met hoogachting,

 

Aan Bart Tommelein, de man die het licht doet branden

17 oktober 2018

Geachte heer,

Ik verneem uit de krant dat u dag en nacht vergadert om anderen zover te krijgen dat u burgemeester van Oostende kan worden. Het zal niet gemakkelijk zijn, want ik heb Johan Vande Lanotte op de radio helder en overtuigend horen uitleggen dat hij de verkiezingen gewonnen heeft omdat hij minder stemmen minder heeft gekregen dan dat hij er de vorige keer meer had gekregen in vergelijking met de eerste keer dat hij aan de verkiezingen deelnam.
  Het is niet dat ik het u niet gun, maar eigenlijk zou ik liever dat u geen burgemeester van de Koningin der Badsteden
wordt, want u is de man op wie wij met zijn allen rekenen om, nu de dagen korten en de kerncentrales verder wegrotten, het licht te laten branden. Geef toe dat het een riskante sprong in het duister zou zijn indien bijvoorbeeld Philippe De Backer, Joke Schauvliege of Ben Weyts u zouden moeten opvolgen als minister van Energie.
  U is een van de weinigen die in staat is om onze dwarse bevolking te dwingen om collectief energie te besparen. Ik gaf u reeds eerder tips in dit verband, maar ik wil ze graag herhalen.
  In verschillende steden haalt men deze dagen ladders uit de hangars om kerstverlichting in de straten aan te brengen. Verbied dat! Winkelstraten zonder kerstlampjes besparen ons landje niet alleen kolossaal veel elektriciteitsverbruik, er zullen bovendien ook minder depressies en burn-outs voorkomen.
Maggie De Block zal u dankbaar zijn; zij kan een opkikker gebruiken, want zij heeft meer stemmen minder gekregen dan dat haar broer er meer had gekregen sinds zij voor het eerst aan de verkiezingen deelnam.
  Een andere stroomsparende maatregel is het afschaffen van de oranje lichten op straathoeken en kruispunten. Ze zijn nutteloos. Het is toch duidelijk: als het licht rood is, moet men stoppen. En als het groen is, mag men doorrijden. Alleen in Gent kunnen oranje lichten nog nuttig zijn, want daar is het onderscheid tussen groen en rood met de jaren vervaagd.
  Ik vrees dat, mocht u onverhoopt toch burgemeester van Oostende worden, in november overal te lande het licht zal uitdoven. Mijn hoopvolle vraag daarbij is of in dat geval ook mijn schulden aan Electrabel uitdoven. Zij beschuldigen mij al jaren van contractbreuk wegens wanbetaling, maar ik vind dat zij contractbreuk én fraude plegen wanneer zij geen stroom meer leveren. Een schriftelijke bevestiging van bovenvermelde gedachtegang van u, als voormalig minister van Fraude, zou mij kunnen helpen om mijn schuldenberg versneld af te bouwen.
  In afwachting van uw antwoord, verblijf ik met hoogachting,

 

Aan Steven Vandeput, minister van Defensie

18 oktober 2018

Geachte heer,

Ik wil u hartelijk feliciteren nu u burgemeester van Hasselt is geworden. Maar u plaatst het vaderland wel voor serieuze problemen, want u gaat uw post als minister van Landsverdediging laten schieten. Ik hou mijn hart vast wanneer ik in het dagblad lees wie er als mogelijke opvolgers worden genoemd.
  Ik zag de naam van Theo Francken passeren, maar hij lijkt me een klein tikkeltje te opvliegend om de veiligheid van het
land te garanderen.
  Ook Jan Peumans zou een verkeerde keuze zijn. De kans dat onze troepen dan binnen de kortste keren richting Spanje moeten uitrukken, is groter dan de kans dat Electrabel het licht doet uitvallen. Bovendien heeft Jan Peumans het, denk ik, niet in zich om op de Nationale Feestdag ernstig naast koningin Mathilde te staan salueren.
  Liesbeth Homans en Zuhal Demir zouden wel goede kandidates zijn om naast Mathilde te posteren, maar hen mag de kans niet ontnomen worden om de allerlaatste gaatjes dicht te rijden om de armoedeproblemen op te lossen.
  Blijkbaar moet uw opvolger iemand van uw eigen partij zijn en dus vallen geschikte mensen als bijvoorbeeld Maggie De Block of Bart Somers spijtig genoeg uit de boot.
  Maar als ik u een tip mag geven: denk eens aan Fons Duchateau! Zelf heb ik hem leren kennen als daadkrachtig OCMW-voorzitter van Antwerpen. Hij werkt met een beproefde methode om problemen uit te besteden aan privéfirma’s. Hij
kan de gaarkeukens van het leger afschaffen en de militairen bonnetjes geven om smakelijk bij Quick te gaan eten. Hij
kan het regelen dat bodybuilders van G4S de wacht optrekken bij het koninklijk paleis. En hij kan ervoor zorgen dat onze F-16-toestellen voortaan de lucht ingaan met piloten van Ryanair. De begroting zou gauw in evenwicht zijn.
  Toch hoop ik dat u vóór uw glorierijke intrede in het stadhuis van Hasselt de geplande aankoop van nieuwe straaljagers nog zelf kan afronden. Het is alvast een stap vooruit dat vorige week een van onze oude bommenwerpers is uitgebrand nadat hij per abuis vanuit eigen rangen werd beschoten. Het toont aan dat het allemaal tot op de draad versleten gerief is, maar ik ga ervan uit dat de verzekering over de brug moet komen zodat u meteen een paar miljoen extra in kas heeft voor de nieuwe vliegtuigen.
  Nu na de voormelde brand blijkt dat ons landje ook veilig blijft met één straaljager minder, kan misschien overwogen worden om er ook eentje minder nieuw aan te kopen. Het zou 70 miljoen uitsparen. Daarmee zouden alle 140.000 leefloontrekkers van België een eindejaarspremie van 500 euro kunnen krijgen. Voor mij, en voor vele anderen, zou het veel betekenen.
  Ik groet u hoopvol en met hoogachting,

 

Aan Louis Tobback, jonggepensioneerde

19 oktober 2018

Geachte heer,

U heeft uw burgemeestersrug nog niet gekeerd en het begint al mis te lopen in Motown. Deze week was uw stad volgens de radio verschillende keren van de buitenwereld afgesloten vanwege files in Sterrebeek, maar erger is dat uw trottoirs elke nacht van gevel tot goot bezaaid liggen met ladderzatte studenten. Sedert ze weten dat u de straten niet meer persoonlijk controleert, is de geest uit de fles en uw opvolger mankeert de gave om lallende jongeren met één norse blik het zwijgen op te leggen. Wat dat betreft is het spijtig dat Theo Francken niet van Lubbeek naar Leuven is getransmigreerd. Het valt dus te vrezen dat het, gezien hun drankzucht, met de kennis en de kunde van onze toekomstige dokters en advocaten nog sneller bergaf zal gaan dan het al ging.
  Ik ga ervan uit dat u begonnen is met uw bureau leeg te maken zodat uw opvolger er kan zetelen. Wellicht zal u met weemoed allerhande souvenirs zien passeren: rode vanen, een foto van de eerste tgv in het station van Leuven, een hardgekookt dioxine-ei, misschien zelfs een voor de helft verbrand bankbiljet… Naar mijn mening moet u een expositie in het museum van Leuven overwegen vooraleer u dit erfgoed in een vuilzak werpt. Als potten met mosselschelpen of onbruikbare urinoirs volk naar musea kunnen lokken, kan het niet anders of de inhoud van uw bureauladen zal de mensen ook aanspreken.
  Vervolgens zou ik u de raad geven om niet thuis te blijven zitten na uw pensionering. Doe vrijwilligerswerk! Op advies van mijn trajectbegeleider doe ik dat ook en schrijf ik brieven met goede raad naar politiekers.
  In uw geval zou ik eraan denken om voorzitter van de socialisten te worden. U zal zeggen: ‘Ik ben daar te oud voor.’ Maar u is twee jaar jonger dan de paus en die is voorzitter van alle CD&V-partijen van de hele wereld.
  Uw vrijwilligerswerk zou John Crombez in staat stellen om burgemeester van Oostende te worden, maar vooral, u is de enige die de socialisten er terug bovenop kan helpen. Niemand anders kan de bevolking in één televisieoptreden duidelijk maken dat het een schande is om lid van de vakbond en de ziekenkas te blijven en in het geniep voor de N-VA te stemmen. Niemand anders kan de bevolking ervoor waarschuwen dat er zonder socialisten geen basketclubs meer zullen zijn. Enzovoort, enzovoort.
  Bovendien denk ik dat uw vrijwilligerswerk ook bij mevrouw Tobback in goede aarde zal vallen. Zij is het nu eenmaal gewoon om de televisie aan te zetten wanneer ze u wil zien. En goede gewoontes moeten bewaard blijven.

  Ik groet u met de meeste hoogachting,

 

Aan Marc Coucke, voetbalspecialist

November 2018

Geachte heer,

Vorige week hoorde ik u op de radio openhartig spreken over de problemen die zijn ontstaan omdat De Standaard het nodig vindt om dagelijks het voetbal zwart te maken. Graag bezorg ik u enkele voorstellen om voor onze geliefde volkssport het tij te keren.

1) U maakt zich, net als de overgrote meerderheid van de bevolking, zorgen over het feit dat de voetbalclubs zwaar in de problemen zullen komen nu minister Maggie De Block ermee dreigt om de lonen van de voetballers op dezelfde manier te belasten als de lonen van bijvoorbeeld de postbodes, de verpleegsters en de treinbegeleiders. Zou het een oplossing kunnen zijn om voortaan met negen man per ploeg voetbal te spelen in plaats van met elf? Ook bij de postbodes, de verpleegsters en de treinbegeleiders lost men veel problemen op door hun aantal te verminderen.

2) Bepaalde socialisten dreigen ermee om de voetbalclubs de rekening te presenteren voor de kosten van het posteren van politieagenten voor hun stadions. Naar het schijnt bedraagt de politiefactuur voor één weekend eersteklassenvoetbal zo’n 225.000 euro. Dat komt overeen met de jaarlijkse subsidie die de Belgische regering voorziet voor de opvang van daklozen. Mijn voorstel is: schaf zowel de politie als de subsidie voor de daklozen af. Laat de daklozen de kleedkamers van de voetballers (die ’s nachts toch leegstaan) als slaapzalen gebruiken; de aanwezigheid van loges, sanitair, douches en bubbelbaden is een pluspunt. Schakel daarbij de firma G4S in. Hun beveiligingsagenten kunnen de politie vervangen en omdat ze geen ambtenarenstatuut hebben, kosten ze zo goed als niks. Volgens de OCMW-voorzitter van Antwerpen kunnen ze bovendien ook prima voor daklozen zorgen.

3) Er is veel miserie met de voetbalmakelaars. U is op zoek naar een gereglementeerd statuut voor die voetbalmakelaars. Maak het niet te moeilijk en geef ze hetzelfde statuut als een minister! In dat geval mogen ze hooguit slechts zoveel verdienen als wat nu één weekend politie bij de voetbalstadions kost (of een jaar daklozensubsidie) en bovendien moeten ze bij de Koning een eed afleggen waardoor ze, net zoals onze ministers, niet meer mogen liegen.

Indien mijn voorstellen u nuttig lijken, kan u misschien mijn kandidatuur ondersteunen om als dakloze onderdak te krijgen bij Sporting Anderlecht. Het zou mij een genoegen zijn om er een keertje de sauna te gebruiken.
  In afwachting van uw antwoord verblijf ik met de meeste hoogachting,


Meer leesfragmenten

Leesfragment: Naakt - Mel Meliciousss

Mels ochtenden beginnen jarenlang op dezelfde manier: met de spelletjes die ze met haar vader en zus moet spelen. Mel wil niet, maar ze weet dat het enkel erger wordt als ze zich verzet. Dus Mel droomt. Over hoe ze ooit heel ver weg zal zijn van hier. Jarenlang werd Mel niet gehoord, maar nu doet ze eindelijk haar verhaal,onverbloemd. Lees hier een fragment uit Naakt.

Lees meer »

Leesfragment: Breydel - Lisa Demets

In Breydel brengt Lisa Demets de geschiedenis achter de succesvolle branding van de Brugse familie Breydel. Middeleeuwse kronieken vormen de rode draad in dit verhaal over de weg naar de macht van de beroemdste Brugse beenhouwersfamilie in de veertiende en vijftiende eeuw. Lees hier het eerste deel van de inleiding.

Lees meer »

Leesfragment: Over dit gevoel is nagedacht - Tyche Beyens

Over dit gevoel is nagedacht van Tyche Beyens is een queeste naar de liefde van vier eind-twintigers, die dat veelzijdige begrip stapsgewijs proberen te ontleden. Het is een liefdesverhaal over voelen in een eeuw waarin zo veel wordt nagedacht. Lees hier het eerste hoofdstuk uit Beyens' debuut. 

Lees meer »